Nog maar 2 dagen resten ons in het mooie Ecuador. Vandaar dat dit ons laatste reisverslag van dit jaar is.

Vorige week hebben we de Chimborazovulkaan bezocht. Met 6310m is het een van de hoogste bergen van Ecuador. Als niet via zeeniveau wordt gerekend maar via het middelpunt van de aarde, is de top zelfs ca 2 km hoger dan de Mount Everest, vanwege de ligging vlakbij de evenaar. Wij zijn naar 4800m gebracht. Het was er koud en het gebrek aan zuurstof was heel goed merkbaar. De sportiefsten onder ons hebben een moeilijke wandeling gemaakt naar 5000m, waar nog maar de helft zuurstof is ten opzicht van zeeniveau. Nadat de wandelaars terug waren, is nagenoeg iedereen met een mountainbike bergafwaarts gegaan. Een ritje van ca 32 km. Eerst door rulle ondergrond en daarna over geasfalteerde wegen met verraderlijke gaten. Het ging behoorlijk hard, zeker wel over de 50km. Tijdig afremmen was frequent vereist.

Het afgelopen weekend hebben we doorgebracht in het leuke plaatsje Cuenca. Het was een feestweekend, waardoor het overal gezellig druk was. Langs beide zijden van de grootste rivier van Cuenca stond een eindeloze rij standjes, vooral met sieraden en allerlei prullaria. A la Montmartre wemelde het van de kunstenaars, en zeker niet de minsten. Ook in de oude binnenstad was het erg gezellig met een grote verscheidenheid aan mensen. Op de bloemenmarkt hebben we nog een leuke foto gemaakt van twee vrouwen die twee geheel verschillende werelden vertegenwoordigden. De bloemenverkoopster was een oude indiaanse vrouw, traditioneel gekleed, met een opengescheurde plastic zak om haar middel en lopend op pantoffels, en de bloemenkoopster was een jonge moderne vrouw, modern gekleed en lopende op hoge naaldhakken.

In Cuenca hebben we een bezoek gebracht aan de fabriek van Homero Ortega, waar de bekende Panamahoeden worden gemaakt. Panamahoeden zijn sierlijke rietenhoeden voor mannen en vrouwen, die -ondanks hun naam- uitsluitend in Ecuador gemaakt worden. Vele bekende wereldburgers hebben dergelijke hoeden gedragen of, op z’n minst, zich ermee laten fotograferen. Even buiten Cuenca hebben we een mooie wandeling gemaakt in het Nationaal Park El Cajas, met een prachtige natuur. Niet alleen kleurrijke mossen e.d. maar ook de sprookjesachtige quinoabossen. Omdat het de nacht ervoor geregend had, was het op sommige plaatsen wel spekglad.

Inmiddels hebben we de Andes verlaten en zitten we aan de kust, waar de natuur weer volledig anders is. We logeren in het stadje Puerto López, dat bepaald geen Saint-Tropez is. Het lijkt meer op een Amerikaans spookstadje. Het is verwaarloosd en overal ligt stof en zand. Men leeft er van de visvangst en, naar men zegt, van het tourisme. Vooral het bekijken van de vele walvissen, tussen juni en oktober, schijnt veel op te leveren.

Vandaag hebben we een bezoek gebracht aan Zilvereiland, ook wel Klein Galapagos genoemd, op ca 1,5 uur varen van Puerto López. Het is een bijzonder eiland, maar het aanbod in vogels was wat eenzijdig, maar daarom niet minder leuk. Net als op Galapagos zijn de dieren niet schuw, zodat je ze dicht kunt benaderen en van dichtbij kunt fotograferen. De Jan-van-Gent en de fregatvogel hebben we heel veel gezien. Vanaf de boot hebben de dolfijnen gezien, maar ook grote zeelschildpadden en kleurrijke tropische vissen. Na de wandeling werden we terug verwacht op de boot, waarna sommigen zouden kunnen snorkelen. Helaas voor hen ging dat niet door. Een van onze groepsleden gleed uit bij het instappen, en hield daaraan een flinke vleeswond over. Unaniem was het gehele gezelschap van mening dat we direct terug moesten gaan naar Puerto López, zodat de ongeluksvogel zich onder medische behandeling zou kunnen stellen. Inmiddels hebben we begrepen dat ze drie hechtingen heeft, een vervelend einde van de vakantie.

Vanavond is de “afscheidsavond”, waar waarderende woorden zullen worden gesproken voor de goede en betrouwbare chauffeur (ons “watje”) en vooral voor onze fantastische gids. We hebben nog nooit iemand meegemaakt die zoveel weet van het land, dat met een enorme passie uitdraagt en altijd voor iedereen klaarstaat. Wat een geweldenaar.

Morgen vertrekken we naar onze laatste bestemming, Guayaquil. Niet bepaald een veilige stad, als we het goed hebben begrepen. Op de rit van Cuenca naar Puerto López hebben we al een tussenstop gemaakt in een rijke buitenwijk van Guayaquil. De wijk is naar Amerikaans model gebouwd en er staan 2 supermoderne shoppingmalls, met onder andere een uitgebreide foodcorner. Deze rijke buitenwijk staat in schril contrast met de diverse sloppenwijken die we van een afstand hebben gezien. Hopelijk valt het bezoek aan Guayaquil mee.

Vrijdagavond (lokale tijd) vliegen we terug naar NL, waar we zaterdagmiddag zullen aankomen. Een deel van de groep gaat nog 8 dagen naar de Galapagoseilanden, de bofkonten J

Iedereen bedankt voor het meelezen van en/of de reacties op de eerdere verhalen.

Groet,

Lynda en Ron